Hallo daar, kookliefhebbers en fans van #KokenMetElefteria! Ik ben Vasilis, de zelfbenoemde keukenkampioen en de nog trotserdere echtgenoot van de meesterkok Elefteria. Maar laten we niet alleen praten over onze smakelijke avonturen in de keuken; laten we een duik nemen in de knotsgekke geschiedenis van ons geliefde Griekenland! Het Griekse koningshuis.

Dus, Griekenland. Niet alleen het land van oude koningen met namen die klinken alsof je je tong in de knoop hebt gelegd (Agamemnon, seriously?), maar ook het toneel van moderne koninklijke capriolen. Stel je voor, smaragdgroene heuvels, zonovergoten olijfbomen, en een koninklijk avontuur zo meeslepend als een Griekse tragedie. Compleet met helden, schurken, en meer drama dan een soapserie.

Onze koninklijke geschiedenis begon in 1832, met de kroning van Otto, een Duitse knapperd van het huis Wittelsbach, tot Koning Otto I. Maar laten we eerlijk zijn, Griekenland en Duitse precisie gaan samen als olijfolie en ijsblokjes. Otto’s Beierse smaak botste met de Griekse vrije geest als een gyrospit met een salade van… nou ja, laten we het erop houden dat het niet goed mengde.

Desondanks slaagde Otto erin wat modernisering en infrastructuurverbeteringen op zijn naam te zetten. Hij richtte de eerste Griekse universiteit op, legde wegen aan, ontwikkelde de haven van Piraeus en richtte de Nationale Bibliotheek op. Alles in een chique neoklassieke stijl, alsof hij een DIY-project uit de Oudheid voltooide.

Maar Otto’s koninklijke sprookje kende geen happy end. De ‘Olijfolieoorlogen’ barstten los, en de Grieken zetten hem af in 1862. Een groep opstandelingen nam strategische posities in Athene in, en Otto was uit de picture als een slecht gekruide souvlaki.

Enter Georgios I, een Deense prins die de scepter overnam. Onder zijn bewind breidde Griekenland zich uit na de Balkanoorlogen, maar toen kwam de Eerste Wereldoorlog om de hoek kijken. Het werd een beetje zoals een Grieks drama, met politieke intriges, territoriale expansie, en uiteindelijk een tragisch einde voor Georgios I, die op brute wijze werd neergeschoten in 1913. Talk about a plot twist!

En toen kwam Constantijn I, een koning met een passie voor filosofie en toga-feestjes. Maar de Grieken hielden niet van zijn excentriciteiten, en zijn dubieuze keuzes tijdens de Eerste Wereldoorlog leidden tot zijn gedwongen aftreden. Het was een koninklijke soap die je niet wilde missen.

Uiteindelijk werd Griekenland een republiek in 1924, en koning George II probeerde nog een comeback. Maar politieke instabiliteit en opkomend nationalisme stuurden hem naar ballingschap.

De Griekse royals bleven echter hun stempel drukken, zelfs vanuit den vreemde. Koning Paul I en Koningin Frederika bouwden een internationale reputatie op, alsof ze de rocksterren van de ballingschap waren.

En toen, na enkele wisselvalligheden, militaire staatsgrepen, en een paar koningen die als figuranten optraden, werd de Griekse republiek officieel hersteld in 1973. Koning Constantijn II leefde verder in ballingschap, en het koningshuis verloor zijn politieke invloed.

De knappe kroonprins Pavlos zal geen Koning van Griekenland worden schat ik in. Zo schat hij het zelf ook in, ben ik zeker van. Ondanks dat de Kroonprins geen Koningsschap heeft geniet hij jaarlijks van de Griekse zon, zand en recepten. Dat doet hij prima met gezin, familie en vrienden in een liefdevolle omgeving.

 

Dus daar heb je het, een snelle tour door de Griekse koninklijke geschiedenis. Blijf op de hoogte voor meer koninklijke capriolen, donkere geschiedenis, en wie weet, misschien een paar koninklijke recepten. Tot de volgende blog, kookfanaten en geschiedenisgekken!

Wil je meer lezen over de geschiedenis van Griekenland? Lees dan ook bijvoorbeeld de blog This is Sparta! – Koken met Elefteria